- +34 328 08 88
- dekodent@dekodent.pl
- Pon. - Pt.: 8:00 - 20:00 , Sob. - Niedz.: nieczynne
Menu
Ortodoncja to dziedzina stomatologii w zakres której wchodzi leczenie wad zgryzu, wad szczękowo-twarzowych i korygowanie wszelkich nieprawidłowości związanych z uzębieniem. Leczenie ortodontyczne spełnia dwie funkcje: estetyczna oraz medyczną. Funkcja estetyczna sprowadza się do zapewnienia pacjentowi możliwie jak najładniejszego układu zębów (eliminacja wrodzonych i nabytych wad zgryzu). Funkcja medyczna to eliminacja nieprawidłowego ustawienia zębów, prowadzącego do powstawania wad wymowy, zaburzeń czynnościowych obejmujących stawy skroniowo-żuchwowe oraz minimalizacja nadmiernego ścierania zębów.
Proces leczenia ortodontycznego począwszy od konsultacji, planowania leczenia poprzez założenie aparatu, wizyty kontrolne, zdjęcie aparatu aż do utrwalenia efektów (tzw. retencji) przebiega pod nadzorem specjalisty. Wszystkie etapy leczenia celem uzyskania jak najlepszych efektów wymagają konsultacji z lekarzem stomatologiem.
Leczenie ortodontyczne realizowane jest przy użyciu aparatów stałych oraz aparatów ruchomych. Doboru aparatu dokonuje ortodonta po wnikliwej analizie wady zgryzu.
Wizyta 1
W trakcie konsultacji niezbędne jest przeprowadzenie wywiadu z pacjentem, wykonanie badania uzębienia – warto tu zaznaczyć, że przed rozpoczęciem samego leczenia ortodontycznego należy wyleczyć takie choroby jak próchnica czy paradontoza. Kolejnymi etapami w tym punkcie (jeśli zęby są zdrowe) są:
Wizyta 2
Podczas drugiej wizyty lekarz informuje Pacjenta o wynikach przeprowadzonych badań. Na ich podstawie przedstawia pacjentowi plan leczenia. W szczególności lekarz dobiera odpowiedni aparat ortodontyczny oraz omawia kolejne etapy leczenia i przewidywaną jego długość. Pacjent dokonuje wyboru aparatu wśród opcji zaproponowanych przez lekarza.
Wizyta 3 (etap rozpoczynający leczenie ortodontyczne)
Następuje założenie aparatu ortodontycznego. Lekarz informuje pacjenta o sposobach obchodzenia się z aparatem, zasad zachowania higieny ustnej.
Kolejne wizyty
Częstotliwość kolejnych wizyt jest ścisłe uzależniona od samego programu leczenia oraz założonego aparatu. Wizyty służą kontroli przebiegu leczenia oraz aktywacji aparatów.
Faza retencji
To bardzo ważny etap leczenia ortodontycznego. Pozwala na stabilizację osiągniętych wyników i utrwalenie osiągniętego efektu bez ryzyka nawrotu usuniętej wady. W etapie tym używamy tzw. aparatów retencyjnych.
W przypadku posiadanego wcześniej podczas leczenia aparatu ruchomego, może on bez aktywacji w przeważającej liczbie przypadków spełnić funkcje aparatu retencyjnego.
W przypadku, gdy leczenie ortodontyczne odbywało się z użyciem aparatu stałego, ściąga się go, następnie czyści zęby z osadu i kamienia, poleruje a w dalszej części wykonuje wycisk który posłuży do stworzenia aparatu retencyjnego (płytka, szyna). W wielu przypadkach funkcje aparatu retencyjnego spełnia cienki drucik naklejany po wewnętrznej stronie zębów. Główną zaletą drucika jest jego „niewidoczność” oraz brak konieczności jego wyjmowania i zakładania , wadą natomiast jest utrudniona higiena jamy ustnej oraz tendencja do zwiększonego narastania kamienia nazębnego.
Prawidłowo przeprowadzone leczenie ortodontyczne pozwala uzyskać zdrowy i piękny uśmiech.
Rodzaje aparatów
Aparat ruchomy to taki, który pacjent sam zakłada i zdejmuje, nosząc przez określona przez ortodontę liczbę godzin na dobę. Wykonane są z akrylu, klamer, łuków, śrub i sprężyn. Stosuje się je podczas leczenia dzieci w małym wieku lub wykorzystuje się je podczas okresu retencji po zakończeniu leczenia aparatem stałym. Podczas leczenia dziecka aparatem ruchomym, należy zgłaszać się na wizyty kontrolne w interwałach 8-10 tygodniowych. Ortodonta podczas wizyt kontrolnych ocenia wyniki leczenia, stanu zębów oraz dziąseł.
Do zalet aparatów ruchomych można zaliczyć:
Do wad zaliczamy:
Stałe aparaty ortodontyczne to takie, które są na stałe zamocowane do zębów przez cały okres leczenia. Poprzez stałe, umiarkowane działanie 24h na dobę, są bardziej skuteczne od aparatów ruchomych. Aparaty stałe wykonuje się z: mocowanych do zębów tzw. zamków (metalowych, kompozytowych, ceramicznych lub szafirowych), łuków ortodontycznych, pierścieni, rurek policzkowych i innych elementów. Rodzaj użytego do zbudowania zamków materiału nie wpływa na proces leczenia, wpływa natomiast na cenę końcową aparatu. Aparaty bardziej estetyczne w użytkowaniu są droższe.
Do zalet aparatów stałych można zaliczyć:
Do wad zaliczamy:
Jak wspomniano wcześniej podczas omawiania kroków leczenia ortodontycznego, aparaty retencyjne służą w ostatniej fazie leczenia. Pozwalają na utrwalenie dokonanych zmian podczas leczenia i ich czas użytkowania wynosi od 2 do 4 lat (w zależności od leczonej wady). W skrajnych przypadkach konieczna jest retencja dożywotnia.
Rolę aparatu retencyjnego może pełnić noszony wcześniej aparat ruchomy pozbawiony śruby i aktywacji, płytka podobna do aparatu ruchomego pozbawiona śruby oraz klamer, przeźroczysta szyna w kształcie koszulki na zęby. Ja również napisano wcześniej, w wielu przypadkach funkcje aparatu retencyjnego spełnia cienki drucik naklejany po wewnętrznej stronie zębów.
Jest to urządzenie służące do przeprowadzania korekcji ustawienia zębów trzonowych w stosunku do pozostałego uzębienia. Rotator zmienia pozycję zęba trzonowego tak, aby znajdował się on w prawidłowej linii łuku zębowego. Urządzenie montuje się na dwóch zębach trzonowych ustawionych naprzeciwko sobie. Może stanowić pewną niedogodność w codziennym funkcjonowaniu, jest jednak konieczny w przypadku leczenia ortodontycznego u pacjentów, którzy tego wymagają, a jednocześnie decydują się na założenie stałego aparatu ortodontycznego.
Jest to mechaniczny element aktywny stałego aparatu ortodontycznego. Jego zastosowanie pozwala na leczenie większości wad ortodontycznych. Służy do zmiany położenia zarówno pojedynczych zębów jak i całych grup, powodując możliwość dokonywania wzajemnego ich umiejscowienia. Stosowanie wyciągów wymaga stałej konsultacji ze specjalistą.
Wyciągi zdejmuje się i wymienia co najmniej raz na 12 godzin, ze względu na fakt, ze tracą one swoją elastyczność nie spełniając do końca przeznaczonej im funkcji. Zmianę można zsynchronizować np. z codziennym myciem zębów.